Language/Mandarin-chinese/Grammar/Common-and-Proper-Nouns/fa
اسم ها[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اسم ها در زبان چینی ماندرین بسیار مهم هستند. آنها برای نامگذاری اشیاء و افراد استفاده می شوند. اسم ها می توانند به دو دسته عمومی و خاص تقسیم شوند.
اسم های عمومی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اسم های عمومی به نامگذاری اشیاء و افراد در گروه های کلی مانند حیوانات، اشیاء، غذا، شغل و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. برای اینکه بتوانید از اسم های عمومی استفاده کنید، باید مطمئن شوید که کلمه مورد نظرتان در لغتنامه چینی ماندرین موجود است.
در ادامه نمونه هایی از اسم های عمومی در زبان چینی ماندرین آمده است:
زبان چینی ماندرین | تلفظ | ترجمه به فارسی |
---|---|---|
狗 | gǒu | سگ |
水果 | shuǐguǒ | میوه |
衣服 | yīfú | پوشاک |
食物 | shíwù | غذا |
اسم های خاص[ویرایش | ویرایش مبدأ]
اسم های خاص به نامگذاری افراد، مکان ها و سازمان ها مورد استفاده قرار می گیرند. این اسم ها برای تمایز میان فرد و یا چیز خاصی تعریف شده اند.
در ادامه نمونه هایی از اسم های خاص در زبان چینی ماندرین آمده است:
زبان چینی ماندرین | تلفظ | ترجمه به فارسی |
---|---|---|
北京 | Běijīng | بیجینگ، پکن |
中国 | Zhōngguó | چین |
王小明 | Wáng Xiǎomíng | وانگ شیائومینگ |
哥哥 | gēge | برادر بزرگتر |
نکات تلفظی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
تلفظ اسم ها در زبان چینی ماندرین بسیار مهم است. برای تمرین تلفظ، می توانید از ویدیوها و فایل های صوتی در دسترس استفاده کنید. در زیر نکات تلفظی برای اسم های عمومی و خاص آمده است:
اسم های عمومی[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تلفظ "g" در "狗" مشابه تلفظ "گ" در فارسی است. - تلفظ "sh" در "水果" مشابه تلفظ "ش" در فارسی است. - تلفظ "f" در "衣服" بسیار شبیه به تلفظ "ف" در فارسی است. - تلفظ "w" در "食物" بسیار شبیه به تلفظ "و" در فارسی است.
اسم های خاص[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- تلفظ "j" در "北京" مشابه تلفظ "ج" در فارسی است. - تلفظ "zh" در "中国" مشابه تلفظ "ژ" در فارسی است. - تلفظ "a" در "王小明" مشابه تلفظ "ا" در فارسی است. - تلفظ "e" در "哥哥" بسیار شبیه به تلفظ "ه" در فارسی است.
نکات نوشتاری[ویرایش | ویرایش مبدأ]
برای نوشتن اسم های عمومی و خاص در زبان چینی ماندرین، باید از برخی قواعد نوشتاری پیروی کرد. در زیر نکاتی برای نوشتار اسم ها در زبان چینی ماندرین آمده است:
- اسم های عمومی با حروف کوچک نوشته می شوند. - اسم های خاص با حروف بزرگ نوشته می شوند. - در نوشتن اسم های چینی، از کاراکتر های چینی استفاده می شود. - برای تمرین نوشتار، می توانید از کتاب های درسی و منابع آموزشی در دسترس استفاده کنید.
خلاصه[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- اسم ها در زبان چینی ماندرین برای نامگذاری اشیاء و افراد استفاده می شوند. - اسم ها به دو دسته عمومی و خاص تقسیم می شوند. - تلفظ و نوشتار اسم های عمومی و خاص در زبان چینی ماندرین قواعد خاصی دارند.
دروس دیگر[ویرایش | ویرایش مبدأ]
- دوره صفر تا A1 → دستور زبان → جفت تنها
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → ذرات و ذرات ساختاری
- دوره ۰ تا A1 → دستور زبان → معرفی پینیین
- دوره ۰ تا A1 → دستور زبان → فعل های عملی و فعل های حالتی
- دوره صفر تا A1 → دستور زبان → منفی و اتصالات
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → کلمات پرسشی و ساختار سوالات
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → فعل های کمکی و مودال
- Demonstrative Pronouns and Interrogative Pronouns
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → ضمایر فاعلی و ضمایر ملکی
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → تشکیل و کاربرد صفت و قید تفضیلی
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → فرم و کاربرد استفاده از عالی
- دوره صفر تا A1 → دستور زبان → ساختار موضوع-فعل-مفعول
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → معرفی تنهای ماندارین چینی
- دوره 0 تا A1 → دستور زبان → صفات و قیدها